Hiç Değilse
Bir Haliç gecesinde sahil kenarında yürürken gökyüzünün, yeryüzündeki tüm atom parçacıklarını kaplaması ile döküldü bu satırlar.
..
Doğdu;
Ağzından ilk çıkan söz "ilim" oldu.
Bilmiyordu;
Bilgi çoğaldıkça,
Cehalet bataklığını da oluşturuyordu...
Her kafadan bir ses çıkıyor,
Kulaklarına dolan gürültü,
Beynine hücum ediyordu!
Yalvardı,
Allah'ım,
Ayetlerin kitapta,
Yeryüzünde,
Ve gökyüzünde...
Kapsadığı her şey ilmin dahilinde.
Eğer nasihat de ibret de bir ayetse,
Ve kiminden aldığım nasihat,
Beni ibretlik bir konuma getirmişse de...
Huzuruna varıp,
"Bilmiyordum",
"Bilmiyorum",
Ve "bilmekten acizim"...
Yalnızca senin bildirdiğin kadarını "bilirim",
Diye yalvararak affına sığınsa,
Yüce merhametine sarsan bu aciz kulunu,
Bundan öğreneceği ne olur Ya Rabbi!?
Bilginin en üst seviyesi,
Cehaleti kabul etmek mi?
Durdu...
Duruldu...
Sustu...
Susuldu...
Cehaleti ona ilim oldu...