Evvelde Sen Ahirde Sen

30.12.2020 / Deneme

Evvelde sen, ahirde sen. Kurusun kalbim ve kopsun kıyamet, sen gelmeyeceksen.

Cancağızım, gönüldaşım, sırdaşım. Yokluğunda hitaptan öteye geçmiyor sözcükler. Dönüp dolaşıp sende bitiyor kelimelerim.

Yârim, yoldaşım, hüzündaşım. Hitaba değer sernamem. Anlamını sende buluyor sözcüklerim.

Ekmeğim, havam, suyum. Yirmi dokuz harfe sığmayanım. Adın anılınca lal kesiliyor dilim. A’dan Z’ye sensin sevgilim.

Ağlayanım, ağlatanım, anlayanım. Işıl ışıl parlayan şimal yıldızım. Yanım, yörem, yönümsün.

Gülüşüm, özgürlüğüm, tebessümüm. Annemden hatıra duamsın. Sözün bittiği ve sözün başladığı yersin.

Huzurum, göz nurum, sürurum. Varlığıma anlam verenim, içimde bitmeyenimsin. Gönlümde hüznüm, kalbimde kederimsin.

Dünüm, bugünüm, yarınımsın. Çorak tarlama inen yağmurum, soframdaki bereketimsin.

Evvelim, anım, ahirimsin. Kitaplara sığmayacak ömürlük hikayem, dilime duamsın.

Delim, divanem. Öyle bir ışık oldun ki ben kelebek kanatlı pervanen. Bu can sensiz nefesi n’etsin. Sen ömrüme bedelsin.

Memleketim, sılam, hasretimsin. Dahası var cennet kokulu yar. Her şeyden öte Allah için sevdiğimsin.