Hassasiyet Derecesi
Kötülerin daha güçlü ve daha kalabalık olduğu bir dünyada hassas olduğumuz konularda ortak çözümler geliştirilebilir mi?
Plastik Atık
12.12.2019 / Deneme
Her gün aynı hataları yapıyorsan, her gün aynı nasihatleri duymaya ve her gün yaptığın hataların olumsuz sonuçları ile yüzleşmeye de hazır olmalısın.
Önceden dünyaya ve süregelen eko-sisteme ciddi bir zarar verebileceğimize çok da ihtimal vermezdim. Dünya, bilgimizin ötesinde bir süredir, içindeki düzeni devam ettiriyor gözüküyordu. Bir şekilde her defasında, gidenlerin yerini yeni nesiller alıyor ve hiç aksamadan doğal denge korunuyor gibiydi zihnimde.
Ne yazık ki, insan tahmin ettiğimden daha doyumsuz, daha güçlü, daha yıkıcı bir varlıkmış. Maalesef doğal dengeyi etkileyebiliyormuşuz.
Tükettiğimiz şeylerin yanı sıra, tüm ürettiğimiz şeylerin; “üretim” kavramının aksi yönünde sonuçlar doğurduğu ve nihayet filmlerdeki negatif senaryoların bir bir gerçekleştiği günler artık pek de uzak değil sanırım.
Plastiği plastik torbalarda satıp, plastik malzemelerle kompoze edip, işimiz bitince plastik torbalara koyup, çöpçülerin onları gözümüzün görmeyeceği yerlere götürmesi için plastik çöp arabalarına atarken; tüm iğrenç ve kokuşmuş şeyleri kendimizden uzaklaştırdığımızı zannederek büyük bir hata ediyormuşuz.
O uzak sandığımız yer, bize gerçekten uzak; fakat tükettiğimiz her şeye çok yakınmış.
Dünyanın belki ömrümüz boyunca görmeyeceğimiz bir noktasında, bizim atıklarımıza maruz kalan bir canlı, onunla beslenen diğer biri ve bir diğeri derken, nihayet tek kullanımlık tabağımıza kadar uzanan bir dönüşüm olduğunu fark edememişiz.
Dünyadaki tek mirasçılarımız olan çocuklarımızı da, bu dönüşümün en can alıcı noktasında, sözde güvenli emniyet kemerleri yahut bariyerler ardında, mikro plastik içeren mamullerle, düşüncesizce beslemiyor muyuz?
Tüm bu ardımızda bıraktığımız çöpler ile ilgili lafı dolandırmanın anlamı yok. Bu durum dünyanın kafasına bir poşet geçirmek ve onu boğmak kadar vahşice değil mi?
Dünyayı yiyip bitirmek için bir şeylerin ardına sığınıp türlü açıklamalar yapmaya da gerek yok.
Yiyin işte, afiyet olsun.
Belki böylece, elimize geçen her şeyi arsızca tüketirken; kendimizi yok etmenin eko-sistemsel bir yolunu da üretmiş oluruz, kim bilir.
