Bu Film 'Mu Lan'!?

07.02.2021 / Sinema / Deneme

Evlerimizde kaldığımız şu süreçte aktivite olarak daha çok film izlemeyi tercih ediyoruz ama eskisi gibi filmlerden keyif alıyor muyuz?

Pandeminin birçok sektörün çalışmalarını ve planlamalarını sekteye uğrattığı su götürmez bir gerçek. Bu sebepledir ki tüm sektörel çalışmalar pandemik yaşama göre şekillendirilmeye çalışılıyor. Kapatılan sinema salonları yerine kendilerine Netflix gibi dijital sinema portallarında yer edinmeye çalışan yapımcılar, “ne yapsan izlenir bu dönemde” kafasıyla, zorda kaldıkları için hali hazırda her türlü işe evet diyebilecek piyasası olan oyuncuları bir araya getirerek üç beş günde film üretiyor.

Bu durumu tüm dünya ülkeleri için söylemek mümkün değil belki ama sonuç olarak küresel bir tüketim akışı içerisinde yaşıyoruz ve sektörlerin yerel bazdaki davranışlarının uluslararası arası düzeyle nasıl etkileşim halinde olduğunu açıkça görebiliyoruz. Yani benzer piyasalar birbirlerinden fazlasıyla etkileniyor.

Bu etkilenme durumu genel itibariyle her ne kadar pozitif yönde olsa da bu gibi zamanlarda negatif seyir gösterebiliyor. Olabildiğince masraftan kaçınılarak üretilen filmler, kostümden, oyunculuktan, aksiyondan, animasyondan ve duruma göre feragat edilebilecek her şeyden arındırılarak tüketiciye sunuluyor.

İşte o filmlerden biri de 2020 yılının yapımlarından “Mulan”. Çin efsanelerinde geçen kahraman bir kadın savaşçı olmasına rağmen Amerikan’ın hayal gücüne teslim olmuş ve Disney tarafından neredeyse batıya mâl edilmiş (Disney prensesi) Hua Mulan adına yapılan live action (canlandırma) türü film, özellikle eve tıkılı kaldığımız şu dönem için içimizi biraz kıpraştıracak bir aksiyona sahip bir imaj verse de aslında olabildiğince savaş sahnesiz çekilmeye çalışılan bir dram filmi gibi adeta.

Dövüş filmlerinde sıkça rast geldiğimiz ve severek takip ettiğimiz dünyaca ünlü Kung-fu ustaları Jet Li ve Donnie Yen gibi isimleri gördüğünüzde bile “ne kadar kötü bir dövüş sahnesi olabilir ki?” diyesiniz geliyor ama filmde bu soruyu sorabileceğiniz bir dövüş sahnesi bile yok. Hatta bu iki ismin dövüş sahnesi demeye bin şahit sahnelerde yer aldığı toplam süre bir dakikayı ancak buluyor.

E hadi diyeceksiniz ki ille vurdu kırdı olmak zorunda mı? Biraz da senaryodan, oyunculuklardan, dramdan ve aşktan bahset. Bahsedelim tabi. Senaryoyu ele alacak olursak aslında orijinal bir hikâyeye sahip diyebiliriz ki zaten büyük bir kısmı efsaneye dayanıyor. Sözlü edebiyatta dilden dile bile bugünlere getirildiyse elbet ki güçlü bir yanı vardır. Buraya kadar her şey güzel. Ama senaryonun işlenişine gelindiğinde tam bir handikapla karşılaşıyoruz.

Anlamsız ve aceleci hikâye atlamaları, duyguyu size aktaramayan kırılma noktaları, yapay oyunculuklar, “nerden aldın nereye bağladın?” ya da “biz ne ara buraya geldik?” dedirtecek mantık hataları ve dahasıyla da izlerken sonunu görmeye gerek duymadan kapatma isteğinizi artıracak bir kalitesizlik.

Aşk deseniz aşk yok, dram deseniz dram yok. Mutlu sonla biteceğini bilmenize rağmen sizi kötülüğün acımasızlığıyla gerecek hiçbir sahne yok. Kamera kaydına basılmış, oyuncuların ilk verdikleri oyunla sonlandırılmış ve bir iki güne kurgulanmış havası veren Mulan filmini, sırf yazısını yazabilmek adına sonuna kadar izlerken, her geçen dakika “keşke daha fazlasını izlemeseydim çünkü her geçen dakika vereceğim puan düşüyor.” üzüntüsüyle bitirdim.

Sonuç olarak hevesle başladığım bu hüsran yapıma puanım, hikaye, Jet Li ve Donnie Yen hatırı ve kötü de olsa bir uğraş olduğu için 3,5’tan 4 diyorum ve size farklı film arayışları tavsiye ediyorum.