Cebimdeki Toprak
O evlerin sokağın geçiyordum. Her zerresinde toprak bulunduran o evler. Toprak evlerde topraktan gelen insanlar.
O evlerin sokağın geçiyordum. Her zerresinde toprak bulunduran o evler. Toprak evlerde topraktan gelen insanlar.
Kimileri öğretmenliğe para kazandıran bir iş gözüyle baksa da toplumun yangın kanaatine göre öğretmenlik kutsal bir meslektir.
Paramparça yüreğim / İnsanlığını kaybetmiş bedenler / Geziyorlar, bakıyorlar, konuşuyorlar / Fakat hislerini defnetmişler
Uluslararası kurumsal bir firmada üst düzey bir yönetici olduğunu hayal et, hiyerarşik düzende sen çalışan kadronun en tepesindesin.
Göz değmesi (nazar) koşullanma mı, kendini gerçekleştiren kehanet mi yoksa bilimsel bir açıklaması ya da dini delili olan bir olay mı?
Haykırmanın faydasız kaldığı, direnişlerimin elimde patladığı, tüm iyimserliklerimin yüzüme gözüme bulaştığı bir dünya hali içindeyim.
Şimdi hangi helallik paklayacak beni? Hangi sözcükler bu vebalden kurtaracak? Bunca yılı, akıp giden zamanı neyle, nasıl telafi edeceğim?
Sahip olduklarımızı mümkün olan en iyi için kullanabilme niyetinde olursak duyabilir ve görebiliriz etrafımızdaki güzellikleri.
Bütün nedenli nedensiz, sevimli sevimsiz, saygılı saygısız, sahipli sahipsiz, canlı cansız, manevi dünyevi tüm muhataplarını sor Tanrı'ya!
Çıldırmışçasına yanlışlarında ısrar eden yaşamların boyunduruğu altında yaşamanın mücadelesini veriyorum. Bunlara artık alışmış gibiyim.
Kendi yansımamızı nerede görürsek orayı severiz. Belki bir insanı, bir sokağı, hafızamızda bir leke gibi duran herhangi bir zamanı.
İçim içimi yemiyor değildi cebimdeki toprak tanelerinin nereye ait olduğu. Ama şunu da kabul ediyorum. Toprağın memleketi yoktu.
Cennete gitmeyi hayal ettiyseniz, orada geçirmek istediğiniz sonsuz zamanı neyle doldurmak istediğinizi de düşündünüz mü?
Web 2.0’dan web 3.0’a geçmeye hazırlandığımız bu yıllarda, insanlar içerik tüketmekten çok üretmeye başladılar desek yanlış olmaz sanırım
İyiliklerimiz, geçmişin acı olaylarından beslendiği ve insanlardan intikam alma dürtüsüyle yapıldığında yalnızca kaba bir şova dönüşürler.
Kölem dedi efendi yine. Söyle. Gönlüm memleketinin yollarına düşmüş. Bu diyarın dilencileri bile beni ayıplar olmuş.
Bir Haliç gecesinde sahil kenarında yürürken gökyüzünün, yeryüzündeki tüm atom parçacıklarını kaplaması ile döküldü bu satırlar.
Senin halin de bu manzaranın bahar mevsimi gibidir. Bakışlarında mavinin ve yeşilin bütün tonları. Bütün tonları ilkbaharın ve sonbaharın.
Arkadaşlarımla gittiğimiz Bodrum tatilimizde neler yaşadık neler.. Bu maceramızı tüm ayrıntıları ile sizlere aktarmak isterim.
Tarih boyunca devletler, süper güçlü kahramanlara ait hikâyeler kurgulayarak, olağan güçlerini süper güç olarak göstermeyi denemişlerdir.
Süper kahraman figürleri, insanlığa kurtuluş yolunu gösteren metaforlar mıdır, yoksa birer pazarlama aracı olarak mı üretilirler?
Günümüzdeki diziler; düşünmeyen, sorgulamayan, hayattaki anlam arayışını bile önüne sunulanlar arasından seçen nesiller için üretiliyor.
Kalbimde kocaman bir sevda var. Ve ben kaleme, mürekkebe ve kağıda güvenemiyorum. Aşkımı anlatmak için bana kim, nasıl yardım edecek?
Hayatı, kelimelerin doğru anlamlarıyla yaşayamayan kimseler, farkında olmaksızın doğru beklentiler üretemeyen kişilere dönüşürler.
Yine elimde ekmek poşetiyle aynı kapının önündeydim. Dedemin kapısı. Babaannemin. Herkesin girdiği ama kimsenin çıkamadığı o kapı.
