Kaostan Beslenmek

20.02.2023 / Deneme

Tek gerçek kurtarıcının ölüm olduğu gerçeği ile yüzleşebiliyor musunuz?

Ben kaostan besleniyorum. Bir şeyler yolunda gitmiyorsa daha da kötüye gitsin isterim. Çünkü insan ufak kötülüklerin ne kadar büyük bir kötülüğe dönüşmek üzere olduğunu sezemez. Bana göre en büyük kötülükler en küçük olanlardır her zaman. Sezilemeyen her kötülükten çekinir ve korkarım.

Büyük kötülükler aşikardır. Göz önündedir. Toplumun çoğunluğu tarafından kolaylıkla fark edilir ve her bireyde söz konusu büyüklükte olan her bir kötülükle mücadele isteği uyandırır.

Büyük kötülüklerin yanından "aman canım ne var bunda" deyip geçemezsiniz. Umursamazlık edemez, boş vermişlik yapamazsınız.

İnsanoğlu tarih boyunca birbirini tekrarlayan bir kötülük çemberinin içindedir. Bu kötülüklerden bazılarıyla mücadelesi devam etse bile bazılarıyla mücadele etmenin sonuçsuz kaldığını gördükçe yenilmekte ve ucundan kıyısından kötülüğün bir parçası olmayı kabul etmektedir.

Öyle bir kötülük lazımdır ki insanoğlu uyansın ve bu dünyaya fazla olduğunu itiraf etsin. İyi kalmayı bir şekilde başarabilmiş olanlarımız bile mücadeleyi kazanamayacağını bilerek çekilmelidir yeryüzünden.

Asla daha iyiye gitmeyecek. Gerçek olan şudur ki insanoğlunun tamamı toprakla buluşuncaya değin her şey ya olduğu kadar ya da çok daha kötü bir şekilde ilerleyecek.

Birçoğumuzun korktuğu ve çaresizce gerçekleşmesini beklediği ölüme, olumsuz manalar yüklemeyi bırakmalı ve bekleyebileceğimiz tek gerçek kurtarıcının ölüm olduğunun farkına varmalıyız.

Not: Bu yazı bir intihar güzellemesi değildir. Bu yazı, onurlu bir yaşamın sonunda kaçınılmaz olarak başımıza gelecek olan ölümün; kötülüklerden arındırılmış bir dünya için tek seçenek olduğunu vurgulamak için yazılmıştır. Dileyenler geçmişte, yaşadığımız anda ya da gelecekte başka bir alternatif olup olmadığını sorgulayabilirler.