Eylül
Şimdi hangi helallik paklayacak beni? Hangi sözcükler bu vebalden kurtaracak? Bunca yılı, akıp giden zamanı neyle, nasıl telafi edeceğim?
Sen olmadan bu şehir güzelleşmeyecek gözümde. Çık gel.
Oturduğum mahallenin en güzel kızı değildi biliyorum. Ben de mahallenin en afili delikanlısı değildim çünkü. Ama onu her görüşünde binlerce şiir hücum ederdi aklıma. Bildiğim bütün şarkıları ona uyarlardım. Dünyanın en büyük mutluluğuydu onunla sokağın herhangi bir yerinde karşılaşmak. Utanır önüne bakardı o. Benimse yüreğime ilkbahar güneşi doğardı.
Sonra bir sabah ansızın gidiverdi mahallemizden. Onun gidişiyle günden güne yalnızlaştı sokağımızın insanları. Herkesin acısı fazlaydı. Herkesin acısı farklıydı.
Benimse kalbim o sabah o mahallede kaldı…